Βιογραφικό

Γάλλος δραματικός συγγραφέας και γιος του μυθιστοριογράφου Ερνέστ Φεντώ. Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1862, στο Παρίσι. Από πολύ μικρός βρέθηκε μέσα στον κόσμο των γραμμάτων. Με την παρότρυνση του Εζέν Λαμπίς, διάσημου συγγραφέα του βονβίλ,έγραφε μονολόγους πο τους ερμήνευε ο ίδιος. Στα είκοσι πέντε του χρόνια, το 1887, γνώρισε την πρώτη του μεγάλη επιτυχία με το έργο Ράφτης κυριών.

Τα επόμενα χρόνια έγραψε αρκετά έργα που όμως δεν κατόρθωσαν να πείσουν ούτε το κοινό, ούτε τους κριτικούς. Τελικά, το 1892, το Monsieur chasse γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησαν τα Champignol malgre lui και Le systeme Ribadier, που άνοιξαν το δρόμο σε μία σειρά από κλασσικά έργα του όπως η Δούκισσα των Φολί-Μπερζέρ (1902), Ψύλλοι στ’ αυτιά (1907) και Το νου σου στην Αμέλια (1908). Η κυρία του Μαξίμ παρουσιάστηκε το 1899, ο θρίαμβος της οποίας επέτρεψε στον Φεντώ να ασχοληθεί δύο χρόνια με τη ζωγραφική.

Ο Φεντώ κρατάει τις αποστάσεις του από το βονβίλ για να συνθέσει συζυγικές φάρσες, όπου το κωμικό είναι ανελέητο και σπαραξικάρδιο. Ανανεώνει το είδος με μια πιο βαθιά σπουδή των χαρακτήρων, καυτηριάζοντας κυρίως τη μετριότητα της αστικής τάξης, την οποία γελοιοποιεί. Το κωμικό στα έργα του Φεντώ δεν αποκλείει και κάποια αλήθεια. Μέσα σ’ αυτή την αλήθεια η αστική τάξη του τέλους του 19ου αιώνα αναγνωρίζει τον εαυτό της, καθώς και τις φαντασιώσεις και τους ανικανοποίητους πόθους της. Το καλοκαίρι του 1919, ο Φεντώ παθαίνει τις πρώτες ψυχολογικές κρίσεις που οφείλονται στη σύφιλη από την οποία είχε προσβληθεί κάποια χρόνια νωρίτερα. Παρόλη τη φροντίδα του δόκτορα Sicard, διάσηου νευρολόγου της εποχής, τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου οι γιοι του Ζακ και Μισέλ τον εγκατέστησαν σε ψυχιατρική κλινική, όπου πέθανε το 1921, στα 58 του χρόνια.