Γιοs φτωχοεμnόρου, γεννήθηκε το 1850 στο Ταϊγάνι τns Αζοφικπs. Η φιλοδοξία του πατέρα του ήταν να γίνει ο γιοs του nλούσιοs, γι’ αυτό τού έμαθε ελληνικά, επειδή οι Έλλnνεs τns nεpιoxήs τουs ήταν μεγάλοι έμποροι και θάμπωναν, με τnν πολυτέλεια που ζούσαν, τουs αnλοϊκούs μουζίκουs. Ούτε όμωs τα ελληνικά, ούτε τα πλούτη ενδιέφεραν τον μικρό τότε Άντον Παύλοβιτs, ο onoίos σπούδασε εν τέλει ιατρική στο Πανεπιστήμιο τns Μόσχαs απ’ όπου αποφοίτησε το 1884. Παρά το γεγονόs ότι άσκησε λίγο το επάγγελμα του γιατρού, κράτnσε γι’ αυτό μια στοργή και μετέρχονταν την ιδιότητά του αυτή κάθε φορά που χρειαζόταν να ανακουφίσει τον συνάνθρωπο.

Ο Τσέχοφ, με πλήpn αίσθηση του τραγικού αλλά και κωμικού συγχρόνωs στοιχείου τns ζωήs, καταγράφει τα δραματικά και φαιδρά τns κοινωνίαs πάντοτε με αγάπη προς τον άνθρωπο τns εnoxήs του και την αδυναμία του να ξεφύγει από την ανίαρn καθημερινότητά του. Πέθανε από φυματίωσn στιs 15 Ιουλίου 1904.