Λίγα λόγια για το έργο

Σε ένα χώρο φθοράς και παρακμής, εφορμά ο αντικέρ - ένας άνθρωπος της πιάτσας, επιτυχημένος με τη γυναίκα του, την ευφάνταστη και ονειροπόλα Λίτσα, που χάρη στις αρετές του φύλλου της, κατορθώνει να προσαρμόζεται χαμαιλεόντια στην κοινωνική της άνοδο, παραμένει όμως ιδιαίτερα ευάλωτη. Το παλαιό δεν αποτελεί πλέον μόνο μνήμη, αλλά και αξιοποιήσιμο εμπόρευμα, απαραίτητο διακοσμητικό υλικό για τα «νέα τζάκια». Η τύχη του σπιτιού διακυβεύεται, όταν έρχεται από την Αγγλία ο ανιψιός και κληρονόμος για να διεκδικήσει το μερίδιο του από την πατρική περιουσία. Ωστόσο, οι χαρακτήρες δεν εξαντλούνται στα εξωτερικά τους γνωρίσματα, είναι πρώτιστα πάσχοντα υποκείμενα, όπως αναδεικνύονται μέσα από ποιητικούς μονολόγους με στοχαστικές παρεκβάσεις που εναλλάσσονται, χωρίς να διαταράσσεται η οικονομία του λόγου, με ένα γρήγορο και χυμώδη διάλογο.