Όταν το παιχνίδι των προσωπικών σχέσεων παίζεται με τους κατεστημένους κοινωνικούς κανόνες και στηρίζεται στα κατά συνθήκη ψεύδη, έχουμε το αποτέλεσμα που βλέπουμε στο Ρολόι του Κώστα Μουρσελά. Άνθρωποι που συναντιούνται, κουβεντιάζουν, χωρίζουν, αγαπούν για μια νύχτα αλλά δεν αγγίζουν τα συναισθήματα, κοιμίζουν τις συνειδήσεις τους, αφυπνίζονται συναισθηματικά μόνο όταν ο κίνδυνος είναι ορατός, για να βυθιστούν και πάλι στην αδράνεια της σύμβασης όταν τα φώτα του κινδύνου σβήσουν.